บทที่ ๒ - เจ้าจ๋อจอมซน

         วีระนั่งผสมปุ๋ยอยู่บนแคร่ใต้ต้นขนุนในสวนหลังบ้าน
เจ้าจ๋อจอมซนขึ้นไปนั่งทำท่าสง่าอย่างสบายใจอยู่บนต้นฝรั่ง
มันนั่งสงบเสงี่ยมอยู่ได้ไม่นานก็ขย่มกิ่งไม้เล่น พอมัน
เห็นปิติเดินมาก็เขย่ากิ่งฝรั่ง ร้องเจี๊ยก บอกให้วีระรู้
         ปิติกับวีระทักทายกันอย่างสนิทสนม แล้วปิติแหงน
หน้าขึ้นไปทักเจ้าจ๋อ วีระขยับที่ให้ปิตินั่ง เขามองเห็นรอย
ถลอกที่ขาปิติ
จึงถามว่าเป็นอะไร ปิติถลกขากางเกงให้ดูรอยถลอก
แล้วบอกว่าเผอิญระหว่างทางฉันเจอขบวนแห่นาค
มีคนหนึ่งรำฉวัดเฉวียนเข้ามาใกล้ ฉันรีบหลบเลยลื่นไถล
ลงข้างถนน หนามจึงเกี่ยวเอา พอไม่มีเจ้าแก่ฉันต้อง
โดนหนามและเดินเหนื่อย จนเหงื่อหยดอย่างนี้แหละ
         ปิติมองดูถังปุ๋ยแล้วพูดว่าเธอกำลังผสมปุ๋ย ฉันมา
ทำให้เธอเสียงานหรือเปล่าล่ะ
         เปล่าวีระรีบปฏิเสธแล้วถามว่าเธอมาหาฉัน
ขออนุญาตยายหรือเปล่าล่ะ
         ขอซี ยายยิ่งว่าฉันพูดจาเหลวไหลอยู่ด้วย เมื่อวาน
ฉันทำตลกหลอกยายว่ามีดบาดมือ นึกว่ายายจะสนุกแต่ยาย
สรุปว่า ฉันทำตัวเป็นเด็กเลี้ยงแกะ
         วีระหัวเราะ เขาหันไปเห็นเจ้าจ๋อกำลังลงจากต้นฝรั่ง
จึงพยักหน้าเรียกให้มันขึ้นมาบนแคร่ แล้วส่งไม้สำหรับ
คนปุ๋ยให้มัน เจ้าจ๋อสมัครใจจะเล่นซนอยู่แล้วจึงคว้าไม้จาก
วีระใส่ลงในถังปุ๋ย กระแทกขึ้นลงถี่ยิบ เด็กทั้งสองพากัน
หัวเราะ
         เห็นเจ้าจ๋อแล้วฉันยิ่งคิดถึงเจ้าแก่ วีระช่วยหาสัตว์
เลี้ยงให้ฉันสักตัวเถอะนะปิติบอก
         ฉันก็พยายามอยู่ตลอดเวลาตั้งแต่เจ้าแก่ตายยังไม่รู้จะ
หาสัตว์อะไรให้เธอเลี้ยงวีระพูด
         พอดีลุงของวีระเดินเข้ามาในสวน ถือองุ่นมาพวงใหญ่
ปิติพนมมือไหว้สวัสดีครับ คุณลุงไปไหนมาครับ
         ไปที่สหกรณ์การเกษตรมาจ้ะหลาน เขามีงานฉลองป้าย
ลุงยังพบพ่อของหลานเลย ลุงตอบแล้วส่งองุ่นให้วีระกับปิติ
เด็กทั้งสองยกมือไหว้ขอบคุณแล้วรับมา
         ครับ เมื่อเช้าพ่อบอกแม่ว่าจะไปสหกรณ์ ให้แม่
ไปนาก่อน ป่านนี้พ่อก็คงกลับบ้านแล้ว
         คงจะกลับแล้ว เมื่อตอนที่ลุงมา เห็นทยอยกลับกัน
หลายคน
         ลุงเหลือบไปเห็นเจ้าจ๋อก็หัวเราะนั่น วีระเขาได้
พนักงานผสมปุ๋ยแล้วหรือทุกคนพากันหัวเราะ เจ้าจ๋อ
หันมาพยักหน้าชอบใจ คิดว่าลุงสนับสนุน มันยิ่งคึกคะนอง
เร่งคนเร็วขึ้นจนตัวเซไปมา วีระต้องพยุงไว้กลัวมันจะล้ม
ไม่ช้าเจ้าจ๋อก็เหนื่อย จึงโยนไม้ทิ้งลงนอนเหยียดยาว
         วีระโยนลูกองุ่นให้มันเป็นรางวัล เจ้าจ๋อนอนอยู่รับไม่ถนัด
ลูกองุ่นจึงตกลงไปในถังปุ๋ย เจ้าจ๋อเองก็จะหล่นตามลงไปด้วย
โชคดีที่มันเป็นสัตว์ว่องไวคว้าแคร่ไว้ได้ทัน วีระตกใจหน้าซีด
ปิติหน้าสลดกลัวเจ้าจ๋อจะตกลงไป พอเห็นเจ้าจ๋อขึ้นมานอน
เอกเขนกอยู่อย่างเดิมก็โล่งอก เด็กทั้งสองพากันหัวเราะชอบใจ
         นี่ถ้ามันตกลงไป คงแย่นะ ในปุ๋ยอาจมีพยาธิก็ได้วีระว่า
         ไม่มีแน่ เพราะไม่ใช่ปุ๋ยคอก แต่เจ้าจ๋อลิงแสมลูกสมุน
ของวีระ มันไวยังกับปรอทไม่ต้องกลัวว่ามันจะตก
ลุงพูดแล้วหันมาถามปิติว่าปิติมาเที่ยว หรือมีธุระอะไร
         ผมมาเที่ยวครับ และอยากให้วีระช่วยหาสัตว์เลี้ยง
ให้ผมแทนเจ้าแก่ด้วยปิติตอบ
         เออจริงซีนะ ปิติคงเหงา วีระช่วยปิติหน่อยนะหลาน
ลุงพูด วีระรับคำเป็นมั่นเหมาะทำให้ปิติดีใจจนหน้าบาน

View English Translation


View New Vocabulary

Definition